کابل مخابراتی به عنوان یکی از اجزای اصلی دسته کابل تلفن و انتقال اطلاعات، نقشی حیاتی در ارتباطات مدرن ایفا می‌کنند.
کابل مخابراتی برای انتقال داده‌ها، صدا و تصویر در شبکه‌های مخابراتی استفاده می‌شوند و بسته به کاربرد و محیط نصب به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. در این مقاله، به بررسی انواع کابل مخابراتی ، مدل‌های مختلف کابل مخابراتی و ویژگی‌های هر یک از آن‌ها پرداخته می‌شود.
انواع کابل مخابراتی
1.کابل مخابراتی مسی
کابل مسی یکی از قدیمی‌ترین و پراستفاده‌ترین نوع کابل‌ها در سیستم کابل مخابراتی هستند. این کابل‌ها معمولاً برای انتقال سیگنال‌های تلفنی و داده‌های کم‌سرعت استفاده می‌شوند. کابل‌های مسی به انواع زیر تقسیم می‌شوند:
-
کابل زمینی: این کابل‌ها برای نصب در زیر زمین طراحی شده‌اند و دارای لایه‌های محافظتی برای جلوگیری از آسیب‌های فیزیکی و محیطی هستند.
-
کابل ژله فیلد خاکی (BFC): این کابل‌ها با یک ژل خاص پر شده‌اند که از نفوذ رطوبت به داخل کابل جلوگیری می‌کند. این کابل‌ها برای استفاده در محیط‌های زیرزمینی و خاکی مناسب هستند.
-
کابل ایرک کانالی (CUC): این نوع کابل‌ها به‌طور خاص برای نصب در کانال‌های مخابراتی طراحی شده‌اند و دارای عایق و پوشش مقاوم در برابر رطوبت و آسیب‌های مکانیکی هستند.
-
کابل هوایی ساده (AC): این کابل‌ها برای نصب در خطوط هوایی و بدون نیاز به مهار اضافی استفاده می‌شوند. آن‌ها سبک و مقاوم در برابر شرایط جوی هستند.
-
کابل هوایی مهاردار (SSC): این نوع کابل‌ها علاوه بر سیم‌های مسی، دارای سیم‌های فولادی برای مهار کابل در نصب هوایی هستند.
-
کابل ژله فیلد کانالی (CFC): این کابل‌ها مشابه کابل‌های ژله فیلد خاکی هستند، اما به طور ویژه برای نصب در کانال‌های مخابراتی طراحی شده‌اند.
-
کابل دوبل هوایی مهاردار (DW): این کابل‌ها دارای دو لایه محافظ و سیم‌های مهاردار هستند که برای نصب در فواصل طولانی و خطوط هوایی مناسب‌اند
2. کابل فیبر نوری
کابل‌های فیبر نوری به عنوان یک کابل مخابراتی به دلیل ظرفیت بالای انتقال داده و مقاومت در برابر تداخلات الکتریکی، به سرعت جایگزین کابل‌های مسی در شبکه‌های مدرن می‌شوند. این کابل‌ها از رشته‌های بسیار نازک شیشه‌ای یا پلاستیکی ساخته شده‌اند که اطلاعات را به صورت نور منتقل می‌کنند. انواع کابل‌های فیبر نوری شامل کابل‌های تک‌حالته (Single-Mode) و چند حالته (Multi-Mode) هستند که بسته به نوع کاربرد انتخاب می‌شوند.
رنگ‌بندی زوج سیم‌ها در کابل مخابراتی
برای جلوگیری از اشتباه در اتصال کابل مخابراتی و شناسایی زوج سیم‌ها، از یک سیستم رنگ‌بندی استاندارد استفاده می‌شود. این رنگ‌بندی به صورت زیر است:
-
گروه اصلی: سفید، قرمز، مشکی، زرد، بنفش
-
گروه فرعی: آبی، نارنجی، سبز، قهوه‌ای، خاکستری
هر زوج سیم شامل یک سیم از گروه اصلی و یک سیم از گروه فرعی است. این ترکیب رنگی به تکنسین‌ها امکان می‌دهد به سرعت زوج سیم‌ها را شناسایی و متصل کنند.
مراحل ساخت کابل مخابراتی
-
تولید سیم‌های مسی یا فیبر نوری: در این مرحله، سیم‌های مسی با کشیدن از شمش‌های مس تولید می‌شوند یا فیبرهای نوری ساخته می‌شوند.
-
عایق‌بندی سیم‌ها: سیم‌های تولید شده با لایه‌ای از پلی‌اتیلن یا پلاستیک‌های خاص عایق‌بندی می‌شوند.
-
قرار دادن ژل یا مواد پرکننده: در کابل‌های ژله‌ای، بین سیم‌ها ژل پرکننده تزریق می‌شود تا از نفوذ رطوبت جلوگیری کند.
-
ترکیب سیم‌ها به صورت زوج: سیم‌ها به صورت زوج مرتب شده و در کنار هم قرار می‌گیرند.
-
اضافه کردن لایه‌های محافظتی: بسته به نوع کابل، لایه‌های مختلفی از محافظ‌های فلزی، پلاستیکی یا ضد جونده به کابل افزوده می‌شود.
-
غلاف‌بندی نهایی: در آخرین مرحله، یک غلاف بیرونی مقاوم به عنوان لایه نهایی اضافه می‌شود تا کابل در برابر آسیب‌های مکانیکی و محیطی محافظت شود.
