آسانسورها، متناسب با ظرفیت موردنیاز ما، محل قرارگیری و همینطور نحوه تأمین جریان برق، انتخاب و طراحی میگردند. سیم کشی آسانسور شامل مراحل مختلفی مانند نصب و انتخاب تابلو آسانسور، ارتینگ و کابلکشی بهصرفه و مناسب است.
توجه نداشتن به استانداردهای سیمکشی برق آسانسور میتواند هزینههای زیادی در زمینه عملیات تعمیر و نگهداری به همراه داشته باشد. در ادامه به توضیح بیشتری پیرامون آسانسور میپردازیم و با ساختار آسانسور بیشتر آشنا خواهیم شد:
💠 برق تمامی سیستمهای آسانسور که شامل چراغها و پریزهای موجود در موتورخانه و چاله آسانسور است توسط یک کابل ۵ رشته تأمین میشود.
💠 کنتور عمومی برای ساختمانهایی که دارای آسانسور هستند، یک کنتور ۳ فاز بوده که تمامی ساکنین آن مجتمع مسکونی در پرداخت هزینههای مصرفی شریک هستند. این کنتور در کنار سایر کنتورهای برق دیگر، یعنی در تابلوی کنتورها نصب میشود.
💠 در بیشتر مواقع برای آسانسورهایی با وزن ۵/۵ کیلووات یا حتی کمتر و تا ارتفاع ۶ طبقه و ظرفیت جابجایی بین ۴ تا ۶ نفر، از کابل ۵ در ۶ استفاده میشود. برای موتورهای آسانسور باقدرت ۹/۵ کیلووات که معمولاً ظرفیت جابجایی تا ۱۰ نفر رادارند، از کابل ۵ در ۱۰ استفاده میکنند.
💠 زمانی که میگوییم یک کابل ۵ در ۶ (۶*۵) است، یعنی در داخل آن کابل ۵ رشته سیم با نمره ۶ وجود دارد.
💠 کابل اصلی باید از کنتور عمومی شروع شود و باید بهوسیله لوله برق فولادی یا لوله برق نسوز به داخل چاله آسانسور برسد. بعد ازآنجا به سمت بالا و تا اتاقک موتورخانه ادامه پیدا میکند و به تابلوی قدرت یا تابلوی سه فاز متصل میشود. لولههای فولادی یا لولههای نسوز که کابل اصلی از داخل آن رد شده است، باید به فاصله هر ۲ متر به دیواره چاله آسانسور محکم بسته شود.